Syrphidae – Bzygowate
Ciało smukłe. Twarz czarno owłosiona. Guzy barkowe czarne. Mesoscutum pokryte długimi, czarnymi włoskami. Odwłok wyraźnie przewężony u nasady. Pierwszy sternit zesklerotyzowany – cecha wszystkich pozostałych gatunków poza Sphegina sibirica. Skrzydła przezroczyste. Żyłka r-m ulokowana mniej więcej na równi z wierzchołkiem żyłki subkostalnej.
- Status. Rzadka
- Siedlisko. Głównie brzegi leśnych potoków z ziołoroślami. Preferuje tereny górskie
- Wymiary. Długość ciała 5-6 mm
- Aktywność. Kwiecień – sierpień
- Lokalizacja. Bieszczady
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy rozwijają się w butwiejącym , wilgotnym drewnie
- Podobne. Pozostałe gatunki z rodzaju – niektóre które odróżnić jest bardzo trudno, nawet pod binokularem. Sphegina sibirica różni się niezesklerotyzowanym 1 sternitem i jasnymi włoskami na mesoscutum. U Sphegina clunipes żyłka r-m znajduje się wyraźnie bliżej tylnej krawędzi skrzydła, niż wierzchołek żyłki subkostalnej. Guzy barkowe u Sphegina elegans guzy barkowe są żółte
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal

Skrzydło – żyłka r-m (czerwony kolor) znajduje się mniej więcej na tej samej wysokości, co wierzchołek żyłki subkostalnej (żółty kolor)