Syrphidae – Bzygowate
Prawie 2-centymetrowy okazały bzyg upodobniający się do osy. Oczy u samca połączone, samicy rozdzielone czołem. Scutum czarne z żółtymi plamkami o ułożeniu charakterystycznym dla gatunku – plamka przy tylnej krawędzi scutumo łagodnym profilu, półksiężycowata. Odwłok żółtoczarny.
- Liczebność. Rzadka i lokalna
- Biotop. Lasy z udziałem buka. Często dzieli biotop z innymi gatunkami z rodzaju, jednak w przeciwieństwie do nich nie faworyzuje terenów górskich. Samce terytorialne; często można je zaobserwować, jak krążą wokół jakiegoś dziuplastego buka
- Wymiary. Długość ciała 14-17 mm
- Aktywność. Maj – lipiec, przy czym latem wyraźnie mniej liczna. Gatunek wiosenny, bardzo płochliwy
- Lokalizacja. Bieszczady, łódzkie – znam ją min. z lasu wiączyńskiego, gdzie bywa liczna
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy żerują w spróchniałych, przerośniętych grzybnią bukach
- Podobne. Niemal identyczna i niegdyś z nią utożsamiana Temnostoma vespiforme ma nieco inny, bogatszy rysunek na scutum (m.in. plamka przy tylnej krawędzi scutum ma wyraźnie wyodrębniony, ostry wierzchołek). Rzadsza Temnostoma apiforme różni się już wyraźniej
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Andrzej Kucharski Włodek Wypych avidal