Syrphidae – Bzygowate
Duża mucha z plemienia Milesiini z szerokimi żółtymi pasami na tergitach. U terytorialnego samca oczy stykają się dolnymi krawędziami. Scutum czarne z żółtymi plamkami o ułożeniu i kształcie charakterystycznym dla gatunku – plamka przy tylnej krawędzi scutum z ostrym wierzchołkiem. To płochliwe owady, więc podejście wymaga wiele cierpliwości, gwałtowne ruchy nie są wskazane.
W Polsce występuje 7 gatunków morsznic, z czego 2 są krytycznie rzadkie (Temnostoma carens, Temnostoma sericomyiaeforme).

Łódzki Ogród Botaniczny 25.05.2018 ♂ W towarzystwie wścieklicy
- Liczebność. Pospolita DD
- Biotop. Lasy liściaste i mieszane z powalonymi drzewami, zaniedbane parki i ogrody
- Wymiary. Długość ciała 14-17 mm
- Aktywność. Maj – lipiec, z apogeum pojawu przypadającym na wiosnę i spotkanie gatunku latem zdarza się sporadycznie
- Lokalizacja. Łódzkie, dolnośląskie, Bieszczady. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy saprofagiczne, żerują w próchnie drzew liściastych, chętnie w brzozie; zasiedlają także nawet zanurzony w wodzie, mocno przewilgocony materiał, który jest nieatrakcyjny dla większości próchnojadów, np. larw kózkowatych
- Podobne. Temnostoma apiforme jest nieco mniejsza i o nieco innym odcieniu żółci na tergitach, często przechodzącej w barwę kości słoniowej. Ma też znacznie skromniejszy rysunek na przedpleczu. Bliźniacza Temnostoma meridionale dawniej nie była odróżniana (plamka przy tylnej krawędzi scutumo łagodnym profilu, półksiężycowata). Również ma odmienny układ plam na przedpleczu; między innymi plama przy krawędzi scutellum ma wklęsłe, lub proste, a nie wypukłe brzegi, a guz skrzydłowy jest czarny. Istnieje szansa na spotkanie w kraju Temnostoma sericomyiaeforme, syberyjskiego gatunku o bardzo podobnej morfologii – ale to na wschodzie kraju
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Andrzej Kucharski avidal