Tabanidae – Bąkowate
Znany też jako niekłuj pontyjski. Ciało masywne, krępe. Oczy nagie, bez pasów, zwykle ciemnozielone – u samicy rozdzielone czołem, u samca stykające się ze sobą. Przyoczka obecne. Kłujka zdecydowanie dłuższa od głowy. Scutum szaro-brązowe, pokryte żółtawymi włoskami, które łatwo ulegają wytarciu. Odwłok szaro-żółto lub żółto opylony z parami ciemnych, zwykle półokrągłych plam na przednich krawędziach tergitów – plamy te łączą się ze sobą po środku tergitu. Rzadziej spotyka się osobniki z pojedynczą czarną plamą na przednich krawędziach tergitów. Uda ciemniejsze od goleni; wszystkie golenie z ostrogą apikalną. Skrzydła przezroczyste; komórka R5 zamknięta. Żyłki poprzeczne przyciemnione.
- Status. Skrajnie rzadki, lokalny. W Polsce w dolinie Bugu VU VU
- Siedlisko. Stepy, murawy kserotermiczne
- Wymiary. Długość ciała 17-19 mm
- Aktywność. Maj – sierpień
- Lokalizacja. Bułgaria. Zasiedla wschodnią Europę i Bałkany
- Pokarm. Nektar, soki roślinne i spadź. Samice nie ssą krwi ssaków, jak pozostałe krajowe gatunki z rodziny
- Podobne. W Polsce nie do pomylenia. Na południu i wschodzie Europy występuje kilka podobnych bąkowatych, które w zależności od gatunku można odróżnić po detalach ubarwienia nóg, odwłoka i skrzydeł, braku ostróg apikalnych, braku przyoczek, czy też długości kłujki
- Uwagi. Autorka obserwacji – Daria Domańska
- Uwagi 2. Identyfikacja avidal
- Więcej o gatunku