Tachinidae – Rączycowate
Małe i średniej wielkości rączyce z podrodziny Phasiinae. Scutum czarne, lub żółte. Odwłok zwykle pomarańczowy z czarnymi plamami na tergitach, które u samców są na ogół małe i kuliste, u samic większe, o nieregularnym kształcie; czasem plamki mogą się szeroko rozlewać, w wyniku czego odwłok staje się niemal całkowicie czarny (zwłaszcza u samic Gymnosoma clavatum). Oczy u obu płci rozdzielone czołem.
- Liczebność. Niektóre gatunki pospolite (Gymnosoma rotundatum), inne rzadkie (Gymnosoma dolycoridis , Gymnosoma nudifrons)
- Biotop. Łąki, polany, skraje lasów, przydroża, ogrody, parki, zarośla, murawy kserotermiczne i psammofilne
- Wymiary. Długość ciała Gymnosoma nitens 2-4 mm. Gymnosoma clavatum 3-5.5 mm. Pozostałe gatunki 3.5-8 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie, świętokrzyskie, śląskie, mazowieckie, Bieszczady. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar, pyłek. Larwy są pasożytami pluskwiaków z rodziny Pentatomidae; zwykle nie zabijają gospodarza
- Podobne. Poszczególne gatunki bardzo trudne do rozróżnienia; ze zdjęć to na ogół niemożliwe do wykonania zadanie. Rodzaj wymaga rewizji
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Paweł Głowacki Alfred Błażytko Andrzej Kucharski Włodek Wypych avidal
- Z Polski wykazano 9 gatunków:
- zbójniczka łąkowa Gymnosoma clavatum
- Gymnosoma costatum (na podstawie 1 tylko osobnika)
- Gymnosoma desertorum (wg wszelkich przesłanek pierwotnie wykazany z naszego kraju błędnie; info od Czarka Bystrowskiego – jednak w 2014 potwierdzono złowienie jednego osobnika)
- Gymnosoma dolycoridis (obecny w Polsce wbrew danym FE, łowiony nad Biebrzą)
- Gymnosoma inornatum
- zbójniczka mała Gymnosoma nitens
- zbójniczka pluskwiakówka Gymnosoma nudifrons
- zbójniczka plamkówka Gymnosoma rotundatum
- Gymnosoma rungsi
Hej punkt 7.Tam jest napisane że rodzina wymaga rewizji.Zapewne chodzi o rodzaj?
Oczywiscie. Wiesz jak to jest, gdy jedno masz na mysli, drugie eksponujesz…
Jasne tym bardziej jak jest dużo na głowie.i dzięki za oznaczenia raz jeszcze.