Tachinidae – Rączycowate
Czarna rączyca z podrodziny Phasiinae, z plemienia Cylindromyiini. Ciało czarne, błyszczące, tylko scutum przed szwem tułowiowym szare z 3 czarnymi, bardzo szerokimi pasami. Szczeciny tułowiowe przy tylnych krawędziach tergitów 3 i 4 długie i mocne, dłuższe od szerokości segmentów odwłoka, na którym się znajdują. Na przedniej stronie tylnych goleni 2 lub 3 szczeciny apikalne. Wibryssy długie, równe mniej więcej wysokości twarzy. Komórka R5 zamknięta przy wierzchołku skrzydła.
- Liczebność. Pospolita i liczna
- Biotop. Zarośla, łąki, polany, skraje lasów, parki, ogrody, przydroża
- Wymiary. Długość ciała 3-5.5 mm
- Aktywność. Maj – październik
- Lokalizacja. Łódzkie, dolnośląskie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy są parazytoidami pluskwiaków z rodziny Cydnidae; często porażają Legnotus limbosus, prawdopodobnie także gatunki z rodzaju Tritomegas
- Podobne. Inne, znacznie rzadsze gatunki z tego rodzaju różnią się takimi cechami jak ilość szczecinek na tylnych goleniach, krótszymi o 1/2 wibryssami, matowymi tergitami, czy słabiej rozwiniętymi szczecinami na tergitach 3 i 4. Podobne są także niektóre gatunki z rodzaju Rhinophoridae, które różnią się m.in. komórką R5 zamkniętą przed wierzchołkiem skrzydła
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Kamil Górawski Jacek Strojny avidal