Therevidae – Dziewierkowate
Samica szaro ubarwiona, z ciemnoszarymi pasami na wierzchniej stronie tułowia, która pokryta jest rzadkimi, jasnymi włoskami. Oczy rozdzielone wąskim czołem, brak błyszczących czarnych plamek na czole (znamię czołowe jest charakterystyczne dla rodzaju Thereva). Samiec intensywnie, srebrzyściebiało owłosiony o oczach stykających się ze sobą. U obu płci twarz owłosiona, główka przezmianek biała, uda i czułki czarne.
- Liczebność. Lokalnie w odpowiednich biotopach liczna
- Biotop. Otwarte tereny piaszczyste, zwłaszcza wydmy śródleśne i nadmorskie. Zwykle siada bezpośrednio na ziemi, znacznie rzadziej na pniach, liściach, czy kwiatach
- Wymiary. Długość ciała 9-11 mm
- Aktywność. Maj – sierpień
- Lokalizacja. Ponidzie, pomorskie, lubuskie, łódzkie, wielkopolskie; w okolicach Łodzi niełatwa do odnalezienia
- Pokarm. Nektar, zapewne inny rodzaj pokarmu płynnego. Larwy drapieżne, polują na drobne bezkręgowce (zwłaszcza w stadium larwy) w piaszczystych glebach
- Podobne. Bardzo rzadka Spiriverpa lunulata różni się ciemniejszą główką przezmianek i czarnymi włoskami na wierzchniej stronie tułowia samicy. Również bardzo rzadka Pandivirilia melaleuca ma nagą twarz
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Augustyna Włodek Wypych Lucyna Bugiera avidal
Przepiękna mucha.Wygląda jak oblana jasnym atramentem.Az trochę nienaturalnie.
Też mi się podoba. Od dawna ja chciałem spotkać, a musiałem czekać ładnych kilka lat. Ale ważne że się wreszcie udało i to w granicach mojego miasta