Therevidae – Dziewierkowate
Samica szaro ubarwiona, z ciemnoszarymi pasami na scutum, które pokryta jest rzadkimi, jasnymi włoskami. Oczy rozdzielone wąskim czołem, brak błyszczących czarnych plamek na czole (znamię czołowe jest charakterystyczne dla rodzaju Thereva). Samiec intensywnie, srebrzyście-biało owłosiony o oczach stykających się ze sobą. U obu płci twarz owłosiona, główka przezmianek biała, a uda i czułki czarne.
- Status. Lokalnie i w odpowiednich biotopach bywa liczna
- Siedlisko. Otwarte tereny piaszczyste, zwłaszcza wydmy śródleśne i nadmorskie. Zwykle siada bezpośrednio na ziemi, znacznie rzadziej na pniach, liściach, czy kwiatach
- Wymiary. Długość ciała 9-11 mm
- Aktywność. Maj – sierpień
- Lokalizacja. Ponidzie, pomorskie, lubuskie, łódzkie, wielkopolskie, lubelskie
- Pokarm. Nektar, zapewne inny rodzaj pokarmu płynnego. Larwy drapieżne, polują na drobne bezkręgowce (zwłaszcza w stadium larwy) w piaszczystych glebach
- Podobne. Bardzo rzadka Spiriverpa lunulata różni się ciemniejszą główką przezmianek i czarnymi włoskami na wierzchniej stronie tułowia samicy. Również bardzo rzadka Pandivirilia melaleuca ma nagą twarz
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Michał Gałan Augustyna Włodek Wypych Lucyna Bugiera avidal
Przepiękna mucha.Wygląda jak oblana jasnym atramentem.Az trochę nienaturalnie.
Też mi się podoba. Od dawna ja chciałem spotkać, a musiałem czekać ładnych kilka lat. Ale ważne że się wreszcie udało i to w granicach mojego miasta