Therevidae – Dziewierkowate
Ciało czarne, lśniące. Oczy u obu płci rozdzielone czołem; czoło u samców szersze, niż u innych gatunków z rodzaju. Na scutum dwa podłużne, wąskie pasy jaśniejsze od tła. Odwłok smukły – u samców ze srebrnobiałymi, często rozległymi, efektownymi plamami na tylnych krawędziach tergitów, u samic z jasnymi plamami na tylnobocznych krawędziach tergitów 2 i 3. Tergit 4 u samców czarny, bez srebrnobiałych plam. Tergity 5 i 6 u samic czarne i błyszczące, bez matowego, szarego opylenia. Uda czarne, golenie żółtopomarańczowe. Skrzydła przezroczyste, wyraźnie zażółcone przy nasadzie i wzdłuż żyłki kostalnej.
Dolina Maniówki 24.05.2016 ♀
Ceteń 07.06.2016 ♀ Fot. Jacek Strojny
Milanówek 24.05.2022 ♀ Fot. Teresa Stolarczyk
Dolina Maniówki 24.05.2016 ♀
- Status. Najliczniejszy gatunek z rodzaju – mimo to rzadki
- Siedlisko. Lasy, polany, ogrody
- Wymiary. Długość ciała 9.5-16.5 mm
- Aktywność. Kwiecień – czerwiec
- Lokalizacja. Podlaskie – Wigierski Park Narodowy, łódzkie – lasy spalskie, mazowieckie
- Pokarm. Spadź, nektar. Drapieżne larwy polują na bezkręgowce w luźnej glebie i w próchnie; chętnie pożerają larwy chrząszczy i innych muchówek
- Podobne. Przede wszystkim inne gatunki z rodzaju, których samce mają węższe czoło a samice różnią się ubarwieniem i opyleniem odwłoka. Są one bardzo rzadkie w całej Europie i nie wiem, czy występują w Polsce
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Teresa Stolarczyk Jacek Strojny avidal
Milanówek 24.05.2022 ♀ Fot. Teresa Stolarczyk
Łódź 31.05.2016