Tipulidae – Koziułkowate
Tułów błyszczący , żółty z czarnymi pręgami. Odwłok żółty, na każdym tergicie czarna plama zwężająca się ku przodowi. U formy scalaris plamy te dochodzą do bocznych krawędzi tergitów, u formy parvinotata ograniczone do środkowej ich części. Skrzydła z wyraźną, czarną pterostigmą, bez plam.
Łódź – Młynek 08.05.2012 ♀ formy scalaris
Łódź – Widzew 22.04.2011 ♂ formy scalaris
Łódź – Widzew 22.04.2011 ♂
- Liczebność. Nieliczna, choć szeroko rozsiedlona
- Biotop. Zalesienia, łąki, baldachowiska, polany, ogrody
- Wymiary. Długość ciała samicy 17-21 mm. Samiec 11-17 mm. Długość skrzydła 10-16 mm
- Aktywność. Kwiecień – wrzesień z apogeum pojawu w czerwcu
- Lokalizacja. Łódzkie, wielkopolskie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar. Larwy fitofagiczne, żerują na korzeniach traw i być może innych roślin; w ciągu dnia także na nadziemnych częściach roślin
- Podobne. Pozostałe gatunki z rodzaju różnią się m.in. deseniem na ciele i plamkowaniem skrzydeł
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Andrzej Hańca avidal
Poznań – Stawy Moraskie 24.06.2010 Fot. Andrzej Hańca
Poznań – Stawy Moraskie 24.06.2010 Fot. Andrzej Hańca
Poznań – Stawy Moraskie 24.06.2010 Fot. Andrzej Hańca
Naprawdę bardzo udane zdjęcia Koziułek 🙂
No co Ty, Magda… Słabe są i to ewidentnie. Niemniej dziękuję.
To może upierdolic czlowieka?
Nie ma powodu do obaw – jest całkowicie nieszkodliwa.
Właśnie siedzę nad gatunkiem i rozpiętość skrzydeł musi być większa.
Jasne, To miała być długość skrzydła. Z przyzwyczajenia napisałem inaczej. Już poprawione.