Acrididae – Szarańczowate
Ciało smukłe o maskującym, szarobrązowym lub szaropiaskowym ubarwieniu – na tle podłoża szarańczaki te niełatwo zauważyć. Żeberko na przedpleczu dwukrotnie wcięte – cecha diagnostyczna rodzaju. Na tarczce szyjnej występuje jasna, owalna, niewielka plama – zwykle na ciemnym tle. Na tylnych udach znajdują sie trzy ciemniejsze od tła, w zarysie trójkątne plamy (zwykle brązowe). Przednie skrzydła wystają daleko poza odwłok i tylne kolana. Tylne skrzydła u nasady różowe. Czułki dłuższe od długości głowy i przedplecza łącznie – istotna cecha diagnostyczna gatunku.

Korfu 03.09.2021 Fot. Magdalena Jędro

1. Liczebność. Zasięg obejmuje południową Europę (głównie region śródziemnomorski; najbardziej wysunięte na północ stanowisko znajduje się w Szwajcarii) oraz częściowo Afrykę i Azję
2. Biotop. Suche, piaszczystokamieniste tereny otwarte, w tym wydmy nadmorskie
3. Wymiary. Długość ciała 12-22 mm
4. Aktywność. Sierpień – marzec/kwiecień
5. Lokalizacja. Grecja. W Polsce nie występuje
6. Pokarm. Roślinożerny
7. Podobne. Przede wszystkim nieco bardziej krępy Acrotylus insubricus, u którego czułki są co najwyżej tak samo długie, jak długość głowy i przedplecza łącznie
8. Uwagi. Autorka obserwacji – Magdalena Jędro

avidal