Coreidae – Wtykowate
Znany też jako wtyk czarnomorski. Ubarwienie ciała zwykle jasnobrązowe. Nadustek z licznymi, drobnymi ząbkami i jednym większym kolcem na przedniej krawędzi. Dwa kolce także u nasady czułków. Tylna krawędź przedplecza z parą białych, ząbkowanych wyrostków. Connexivum szerokie z naprzemiennie jasnymi i brązowymi paskami. Czułki relatywnie długie; człon wierzchołkowy ciemniejszy od pozostałych i lekko zgrubiały. Pierwszy człon z rzędem drobnych kolców, z których kolec apikalny jest wyraźnie większy i lepiej dostrzegalny.
- Zasięg. W zasięgi występowania obejmującym m.in. południową Europę, północna Afrykę i Bliski Wschód zwykle pospolity; najbliższe stanowiska znajdują się w Czechach i na Słowacji
- Siedlisko. Nasłonecznione tereny otwarte
- Wymiary. Długość ciała 6-10 mm
- Aktywność. Wiosna – jesień. Zimuje imago
- Lokalizacja. Grecja. W Polsce nie występuje
- Pokarm. Soki roślinne, głównie z roślin z rodziny astrowatych; wymienia się również mikołajki i komosy
- Podobne. Bardzo podobny Centrocoris variegatus, którego ubarwienie jest na ogół ciemniejsze (dotyczy zwłaszcza ciemnych pasków na connexivum, które mogą być wręcz czarne), a czułki krótsze. Ząbki na nadustku są natomiast wyraźniejsze
- Uwagi. Autor obserwacji – Adam Woźniak