Tettigonidae – Pasikonikowate
Znany też pod nazwą łatczyn białogłowy. Ciało masywne, o zmiennym ubarwieniu – nigdy jednak nie jest zielone. Skrzydła długie, sięgające daleko poza tylne kolana, na ogół kontrastowo plamkowane. Przysadki odwłokowe samców ząbkowane w części nasadowej – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Pokładełko duże, stosunkowo lekko zakrzywione ku górze.

Chorwacja – Vir 12.08.2018 ♀ Fot. Marek R. Swadzba

1. Liczebność. Zasięg obejmuje wybrzeża Morza Środziemnego; miejscami liczny
2. Biotop. Wilgotne, zakrzewione polany i ugory; chętniej przebywa na krzewach, niż wśród roślinności zielnej
3. Wymiary. Długość ciała 30-44 mm
4. Aktywność. Czerwiec – październik
5. Lokalizacja. Chorwacja. W Polsce nie występuje
6. Pokarm. Owady oraz soczyste części roślin
7. Podobne. W Polsce występuje Decticus verrucivorus, który często jest zielony. Jesli nie – skrzydłą są zwykle krótsze (choć nie zawsze), pokładełko nieco silniej zakrzywione ku górze, a przysadki odwłokowe ząbkowane bliżej wierzchołka
8. Uwagi. Autor obserwacji – Marek R.Swadzba

avidal