Acrididae – Szarańczowate
Ubarwienie ciała zmienne, od jasnoszarego po brązowe. Na przednich skrzydłach ciemniejsze od tła przepaski. Tylne skrzydła czerwone z wyraźnie zaznaczonym relatywnie szerokim i długim, czarnym obrzeżeniem (u podgatunku mauritanica obrzeżenie jest nieco słabiej zaznaczone). Tylne udo z wcięciem na górnej (tylnej) krawędzi – wcięcie to jest relatywnie głębokie. Wyróżnia się 3 podgatunki – 2 z nich występują w Europie (mauritanica i miniata), a jeden w centralnej Azji (atripes).

Korfu 30.08.2021 Fot. Magdalena Jędro

1. Liczebność. Europejski zasięg obejmuje Bałkany, niektóre wyspy na Morzu Śródziemnym – w tym Sycylię i Sardynię, oraz Hiszpanię. Poza tym spotykany m.in. w północnej Afryce i na Bliskim Wschodzie
2. Biotop. Otwarte, suche, nasłonecznione tereny o piaszczystym lub kamienistym podłożu – w tym wydmy nadmorskie
3. Wymiary. ?
4. Aktywność. Lipiec – październik
5. Lokalizacja. Grecja. W Polsce nie występuje
6. Pokarm. Rośliny zielne
7. Podobne. Oedipoda caerulescens ma niebieskie skrzydła a Oedipoda aurea żółte. U Oedipoda germanica wcięcie na tylnym udzie jest wyraźnie płytsze. Oedipoda charpentieri ma czerwone lub niebieskie tylne skrzydła, a ich czarne obrzeżenie jest zauważalnie mniej rozległe. Oedipoda venusta znana jest jedynie z Krety. Inne siwoszki o tylnych skrzydłach czerwonych w Grecji nie występują
8. Uwagi. Autorka obserwacji – Magdalena Jędro
9. * – proponowana nazwa gatunkowa

avidal