Oxyopidae – Śpiesznikowate
Ciało intensywnie zielone, u starszych osobników często żółknące. Na karapaksie i odwłoku ciemnowiśniowe plamki, zwykle silnie nasycone i wyraźnie kontrastujące z tłem. Odwłok relatywnie smukły. Nogi czarno nakrapiane i czarno prążkowane, o dość zmiennym ubarwieniem – najczęściej bladozielonkawe z żółtymi kolanami. Nogi uzbrojone w kolcowate szczeciny, jak u innych gatunków z rodziny.

Floryda – Miami 20.09.2016 Fot. Alexis Salcedo

Floryda – Miami 05.07.2017 Fot. Alexis Salcedo

1. Liczebność. Zasięg obejmuje Stany Zjednoczone i Amerykę Środkową oraz basen Morza Karaibskiego. Regularnie obserwowany, w wielu regionach bywa liczny
2. Biotop. Rozmaite tereny zielne
3. Wymiary. Długość ciała samicy około 22 mm, samca około 12 mm – największy reprezentant rodziny w Ameryce Północnej
4. Aktywność. Cały rok
5. Lokalizacja. USA. W Polsce nie występuje
6. Pokarm. Poluje aktywnie na rozmaite bezkręgowce; nie konstruuje sieci łownych
7. Podobne. Podobnie ubarwione pająki z rodziny występują na innych kontynentach; co ciekawe, otrzymały podobna nazwę gatunkową, co związane jest z ich zielonym ubarwieniem (viridis znaczy zielony). W Indiach, Myanmar i Bangladeszu można spotkać Peucetia viridana, a w Afryce i w południowej Europie Peucetia viridis. Najłatwiej pomylić go z posiadającym zbliżony zasięg Peucetia longipalpis, którego odwłok jest nieco masywniejszy i zwykle zauważalnie mniej kontrastowo ubarwiony (niemal całkowicie zielony)
8. Uwagi. Autor obserwacji – Alexis Salcedo

avidal