Lycosidae – Pogońcowate
Głowotułów jasnobrązowy z parą ciemniejszych od tła pasów, na których zaznaczone są cienkie, jasne linie rozchodzące się promieniście. Odwłok dość monotonnie ubarwiony, ze słabo zarysowanym deseniem; spód odwłoka jednolicie czarny – istotna cecha diagnostyczna gatunku.

Bułgaria 04.07.2012 Fot. gernotkunz

Włochy 25.07.2022 Fot. Gilles San Martin

Włochy 25.07.2022 Fot. Gilles San Martin

Austria – Styria 25.06.2009 Fot. gernotkunz

Austria – Styria 25.06.2009 Fot. gernotkunz

1. Liczebność. Zasięg obejmuje południową i środkową Europę aż po Alpy i Karpaty. Występuje także w niektórych regionach Afryki i Azji (m.in. południowa Syberia, Kaukaz, Azja Mniejsza). istnieje duże prawdopodobieństwo, że Hogna radiata to w istocie kompleks wielu bardzo podobnych gatunków
2. Biotop. Łąki, murawy, stepy, inne trawiaste oraz skąpo pokryte roślinnością kamieniste i piaszczyste tereny otwarte
3. Wymiary. Długość ciała samicy 12-25 mm. Samiec 9-18 mm
4. Aktywność. Zależna od lokalizacji. W niektórych regionach aktywny cały rok
5. Lokalizacja. Chorwacja, Austria, Bułgaria, Włochy, Francja. W Polsce nie występuje
6. Pokarm. Bezkręgowce, na które poluje aktywnie
7. Podobne. Inne duże pogońcowate zwykle nie mają jednolicie czarnej brzusznej strony odwłoka
8. Uwagi. Na południu Europy pająk ten wywoływał sporo emocji i miał złą sławę. Krążyły o nim opowieści, że nocami wkrada się do domów i kąsa ich powodując rozległe, trudne do zagojenia rany. Przy lada okazji był bezlitośnie tępiony. W rzeczywistości nie przejawia względem ludzi zachowań agresywnych
9. Uwagi 2. Autorzy obserwacji – gernotkunz Gilles San Martin

Chorwacja – Primošten 22.09.2015 ♀ opiekuje się jajami, a następnie młodziutkimi pająkami Fot. gernotkunz

Chorwacja – Primošten 22.09.2015 Fot. gernotkunz

Francja 29.09.2021 Maluchy na odwłoku mamy Fot. Gilles San Martin

avidal