Lycosidae – Pogońcowate
Znana też jako tarantula ukraińska. Ciało masywne, szare do szaro-czarnego. Karapaks  jasno obwiedziony, często z oliwkowym odcieniem i rozchodzącymi się promieniście jasnym, cienkimi liniami. Odwłok ze słabo kontrastową, ciemną, lancetowata plama w przedniej części oraz z licznymi jasnymi plamkami. Nogi grube, szaro i czarno cętkowane, często z oliwkowym odcieniem.

Austria – Illmitz 29.09.2020 Fot. gernotkunz

Austria – Illmitz 29.09.2020 Fot. gernotkunz

Austria – Illmitz 29.09.2020 Fot. gernotkunz

1. Zasięg. Od Austrii, poprzez południowowschodnią Europę i Kaukaz aż po Daleki Wschód. W Europie gatunek ustępujący
2. Siedlisko. Stepy, pobrzeża wód, murawy kserotermiczne, pola uprawne i pastwiska, trawiaste zbocza. Większość dnia spędza w norce ziemnej głębokiej na około 50 cm. Chętnie wybiera tereny o gliniastym podłożu; także słonawiska
3. Wymiary. Samica 18-35 (40) mm (przeciętnie do 30 mm). Samiec 14-27 mm. Jeden z największych europejskich pająków i największy europejski reprezentant rodziny
4. Aktywność. Apogeum pojawu od kwietnia do października; samice spotyka się przez cały rok
5. Lokalizacja. Austria. W Polsce nie występuje, choć bywa znajdowana blisko naszych granic – w Czechach i na Słowacji oraz rzecz jasna na Ukrainie
6. Pokarm. Bezkręgowce
7. Podobne. Inne duże gatunki z rodzaju
8. Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz
9. Uwagi 2. Ukąszenie jest zapewne bolesne, ponieważ jad jest uznawany za silny. Jednak tarantula ta nie wykazuje zachowań agresywnych i wyjątkowo sporadycznie kąsa ludzi, nawet prowokowana

avidal