Należy do rodziny Fulgoridae, która nie posiada reprezentanta w entomofaunie Polski. Diagnostyczną cechę rodzaju stanowi głowa o niespotykanym kształcie, która przypomina z profilu pysk krokodyla lub innego gada. Twarz wyprofilowana w masywny, rozszerzający się ku przodowi „ryjek” z parą wzgórków rozdzielonych łagodnym zagłębieniem; większy z nich posiada plamki boczne wzmacniające efekt gadziego oka – prawdziwe oczy umieszczone są znacznie bliżej przedplecza. Stopień wyniesienia i kształt wzgórka umożliwiają identyfikację gatunku. W tym przypadku jest on relatywnie silnie wyniesiony. Na boku „ryjka” rząd jasnych plam imitujących uzębienie. Przednie skrzydła niepozornie ubarwione, o deseniu utworzonym z mozaiki blado pomarańczowych, szarych i brunatnych, rozmytych plam i przepasek oraz z licznych, świetliście białych kropek. Przednia krawędź skrzydła zwykle różowa. Tylne skrzydło z rozległym, beżowym oczkiem wierzchołkowym z podwójnym srebrzysto-perłowym wypełnieniem na który składają się duża plamka środkowa i drobna plamka brzeżna; wewnętrzna krawędź oczka szeroko czarno ocieniona. Tylne skrzydła są eksponowane w chwili zagrożenia.
Kostaryka 12.02.2013 Fot. gernotkunz
Kostaryka 26.05.2023 Fot. Heiner Ziegler
- Zasięg. Kostaryka, Panama, Amazonia
- Biotop. Lasy deszczowe, ogrody
- Wymiary. Długość ciała około 80-90 mm. Rozpiętość skrzydeł ponad 100 mm
- Aktywność. Cały rok; apogeum pojawu od kwietnia do listopada
- Lokalizacja. Kostaryka. W Polsce nie występuje
- Pokarm. Soki roślinne z rozmaitych drzew i krzewów liściastych – wymienia się jatoby i żółtodrzewy
- Podobne. W krainie neotropikalnej wyróżnia się jeszcze 6 innych gatunków z rodzaju, które można odróżnić po kształcie i stopniu wyniesienia wzgórków na głowie oraz/lub po deseniu na tylnych skrzydłach
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Heiner Ziegler gernotkunz
Kostaryka 26.05.2023 Fot. Heiner Ziegler
Kostaryka 26.05.2023 Fot. Heiner Ziegler
Zobacz też:
Kreacje natury – nie zawsze bezbronna ofiara