Aleyrodidae – Mączlikowate
Głowa i tułów są ciemne. Odwłok żółtawy i pokryty białym pudrem woskowym. Skrzydła posiadają jedną żyłkę po środku, a na każdym skrzydle przednim znajdują się dwie ciemne plamki. Skrzydła w stanie spoczynku są lekko oddalone od siebie. Jaja ułożone są pionowo w okrąg lub półokrąg na dolnej stronie liścia. W cyklu rozwojowym są cztery stadia larwalne. Po trzech stadiach larwalnych pojawia się pseudopoczwarka (puparium).

Przegęszczona populacja na liściu kapusty. Szklarnie SGGW – Warszawa 05.01.2016. Fot. Marek W. Kozłowski

Typowa dla mączlikowatów pozycja zalotów i kopulacji. Widoczne pełne i opuszczone puparia Fot. Marek W. Kozłowski
- Liczebność. Pospolity gatunek w całym kraju
- Biotop. Spodnia strona liści różnych roślin zielnych
- Wymiary. Osobniki dorosłe są długości ok. 1,5 mm i mają rozpiętość skrzydeł ok. 3 mm
- Aktywność, W warunkach naturalnych zimują osobniki dorosłe, głównie pod spodem zimozielonych liści glistnika jaskółcze ziele Chelidonium majus. Niekiedy innych roślin. W ciągu roku pojawia się 4-5 pokoleń. Latem osobniki dorosłe przemierzają krótkie dystanse. Jesienią samice diapauzujące mogą się unosić na wysokość do 40 m i przemieszczać nawet do ponad 2 km
- Lokalizacja. Lubelskie, mazowieckie – Warszawa, szklarnie SGGW. Na dzikich roślinach w całej Polsce. Zawleczony do Afryki i do USA
- Pokarm. Zasiedla wiele gatunków roślin, najwięcej z rodziny astrowatych i kapustowatych – jest rozpowszechnionym szkodnikiem roślin z rodzaju Brassica (ocieplenie klimatu, mikroewolucja)
- Podobne. Samice i samice mączlika warzywnego w odróżnieniu od np. mączlika szklarniowego mają ciemne plamki na skrzydłach. Puparium nie posiada długich szczecin, tak jak puparium mączlika szklarniowego
- Uwagi. Obiecującymi w walce biologicznej w szklarniach są przedstawiciele rodziny oścowatych (Aphelinidae) – dobrotnice: Encarsia inaron i E.tricolor, które pasożytują larwy oraz drapieżne biedronkowate np. skulik Clitostethus arcuatus
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Marek W.Kozłowski Ricosz