Aphidina – Mszyce
Ciało osobników dorosłych stosunkowo duże i masywne. Głowa i wierzch tułowia ciemne. Odwłok żółty z szerokimi, poprzecznymi, brunatno-czarnymi pasami. Skrzydła przezroczyste – brunatno-czarne zaciemnienia wzdłuż żyłek komponują się w deseń charakterystyczny dla gatunku. Uwaga – niektóre osobniki dorosłe są bezskrzydłe. Nimfy żółte z regularnymi rzędami brązowych plam na wierzchniej stronie ciała.
Łódź – BRUS 10.07.2018
Chociszewo 01.09.2021 Fot. Lucyna Bugiera
Łódź – BRUS 10.07.2018
Łódź – BRUS 10.07.2018
Łódź – BRUS 10.07.2018 Nimfy
- Status. Pospolita i bardzo liczna w całym kraju
- Siedlisko. Rozwijać się może wszędzie tam, gdzie znajdzie roślinę żywicielską. Przebywa wyłącznie na wierzchniej stronie liści, na ogół wzdłuż żyłki centralnej i tylko sporadycznie wzdłuż żyłek bocznych
- Wymiary. Uskrzydlone imago – długość ciała 3.2-4.3 mm
- Aktywność. Kwiecień – październik; apogeum pojawu przypada zwykle na czerwiec. Kilka pokoleń w sezonie. Pokolenie płciowe pojawia się dopiero późnym latem; wcześniej w sezonie rozmnażanie odbywa się partenogenetycznie. Zimuje jajo, z którego najwcześniej pod koniec kwietnia wylęgają się matki przyszłych rodów
- Lokalizacja. Łódzkie, lubuskie
- Pokarm. Soki z liści orzecha włoskiego Juglans regia. Gatunek monofagiczny. Mszycom często towarzyszą wielkie amatorki spadzi – mrówki
- Podobne. Na orzechu włoskim żeruje także zdobniczka podliściowa Chromaphis juglandicola, preferująca jednak dolną stronę liści. Te dwa gatunki bardzo rzadko przebywają na tym samym drzewie, ponieważ zdobniczki Panaphis juglandis źle znoszą opad spadzi żerujących przecież często bezpośrednio nad nimi konkurentek
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Lucyna Bugiera avidal
- P.juglandis w bazie BioMap
- Więcej o gatunku
Łódź -Widzew 27.06.2021 Mrówki z rodzaju Temnothorax podczas dojenia mszyc