Phyllaphis fagi – Mszyca bukowoliściowa

Aphidina – Mszyce
Znana też jako zdobniczka bukowa. Ciało bladożółte do bladozielonego, pokryte biało-niebieską woskową wełną. Drugie pokolenie w sezonie jest uskrzydlone; przelatuje na nowe rośliny żywicielskie, na których wydaje kolejne, tym razem bezskrzydłe pokolenie. Pokolenie jesienne składa się z obu płci – dochodzi wtedy do rozmnażania płciowego.

Las wiączyński 31.05.2015

Las wiączyński 31.05.2015

Las wiączyński 31.05.2015

Las wiączyński 31.05.2015

Chociszewo 06.06.2021 Spód ciała Fot. Lucyna Bugiera

  1. Status. Pospolita i liczna w całym kraju
  2. Siedlisko. Lasy z udziałem buka, parki, ogrody
  3. Wymiary. Długość ciała założycielki rodu (generacja fundatrix) 2-3.2 mm. Kolejne generacje (fundatrigeniae) 1.5-1.9 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – październik/listopad; kilka pokoleń w sezonie. We wrześniu i październiku pojawia się zróżnicowana płciowo generacja sexuales, składająca się z uskrzydlonych samców i bezskrzydłych samic. Zimuje jajo, z którego najwcześniej pod koniec kwietnia wylęgają się matki przyszłych rodów
  5. Lokalizacja. Łódzkie, lubuskie
  6. Pokarm. Soki z liści i szczytów młodych pędów bukowych. Wiosenne, bezskrzydłe pokolenie atakuje oprócz pączków także systemy korzeniowe młodych drzewek – siewek i sadzonek. Odnotowano żerowanie na paprociach i wietlicach – mimo to gatunek uchodzi za monofagiczny
  7. Podobne. Inne mszyce z woskowatym nalotem na ciele
  8. Uwagi. Znanym tępicielem zdobniczki bukowej są larwy Fagisyrphus cinctus
  9. Uwagi 2. Identyfikacja osobnika z 2015 roku Aneta Itczak
  10. Uwagi 3. Autorzy obserwacji – Lucyna Bugiera avidal
  11. P.fagi w bazie BioMap

Las wiączyński 01.06.2020

Las wiączyński 01.06.2020

Las wiączyński 31.05.2015

Las wiączyński 31.05.2015

Las wiączyński 31.05.2015

Las wiączyński 31.05.2015


avidal

Leave a Reply