Aphrophoridae – Pienikowate
Znany też pod nazwą firlik. Ubarwienie ciała bardzo zmienne. Spotyka się osobniki jasne i ciemne, z silnie rozwiniętą plamistością, lub jednolite. Ciemię (vertex) często z delikatną, podłużną bruzdą (kilem). Pokrywy pokryte krótkimi, delikatnymi włoskami. Nimfy zielonkawo-żółte lub żółte, skryte w ochronnej piance, którą zmywa tylko silna ulewa.
- Status. Pospolity i bardzo liczny w całym kraju
- Siedlisko. Łąki, zarośla, pola, ugory, przydroża; chętnie tereny wilgotne
- Wymiary. Długość ciała 5-7 mm
- Aktywność. Czerwiec – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie, Ponidzie
- Pokarm. Soki roślinne
- Podobne. Gatunki z rodzaju Neophilaenus pozbawione są bruzdy na czole. Aphrophora alni jest przeciętnie większa, bez włosków na pokrywach, a bruzda na czole jest wyraźniejsza
- Uwagi. Firliki są przysmakiem bażantów
- Uwagi 2. Autor obserwacji – avidal
- Wymowa: filenus spumarius