Miridae – Tasznikowate
Głowa szeroka, czarna lub intensywnie czerwona (zwłaszcza u samicy). Oczy duże, brązowe, osadzone na bokach głowy. Przedplecze i scutellum smoliście czarne i lśniące. Pokrywy ciemnobrązowe z przyciemnionymi klinikami (cuneus – wierzchołek skrzydła). Skrzydła samca w pełni wykształcone, skrzydła samicy mogą ulegać skróceniu (forma brachypteryczna). Nogi żółtobrązowe; uda niekiedy czerwonawe. Czułki czarne; dwa ostatnie człony uderzająco cienkie.
- Liczebność. Rzadko obserwowany, lokalny, słabo poznany i nieliczny
- Biotop. Znajdowany na drzewach iglastych; niektóre źródła łączą go ekologicznie z mchami porastającymi pnie i nasady drzew
- Wymiary. Długość ciała osobników długoskrzydłych 5-6 mm; krótkoskrzydłe samice od 3 mm
- Aktywność. Maj/czerwiec – wrzesień; jedno pokolenie w sezonie. Zimuje jajo
- Lokalizacja. Turcja. W Polsce odnaleziony w Wielkopolsce, w Puszczy Białowieskiej i na Wyżynie Lubelskiej
- Pokarm. Drapieżny – wysysa drobne bezkręgowce o miękkim ciele
- Podobne. Zapewne inne drobne, ciemno ubarwione tasznikowate
- Uwagi. Autor obserwacji – Barış Çerçi
- Rozmieszczenie