Miridae – Tasznikowate
Ciało smukłe. Głowa czarna z jasną plamką przy wewnętrznej krawędzi oka. Obrączka apikalna na przedpleczu jasna, wyraźnie zaznaczona. Przedplecze zwykle jasnobrązowe z czarnymi plamami barkowymi. Scutellum czarne z klinowatymi rozjaśnieniami bocznymi. Skrzydła jasne, jednobarwne, brązowawe, w pełni rozwinięte – osobniki ze skróconymi skrzydłami spotykane tylko wyjątkowo. Nogi bladożółte, ciemno plamkowane; szczecinki na tylnych goleniach tak długie, jak szerokość tylnej goleni. Czułki czarne; 3 człon czułków węższy od szerokości ciemienia.
Łódź – BRUS 28.03.2020 ♀
Łódź – BRUS 28.03.2020 ♀
Łódź – BRUS 28.03.2020 ♀
- Status. Nierzadki, trudny do wypatrzenia
- Siedlisko. Zarośla, polany, parki, tereny ruderalne, skraje lasów z ziołoroślami
- Wymiary. Długość ciała 3.6-4.1 mm
- Aktywność. Lipiec – październik oraz po przezimowaniu, wiosną – aż do maja. Larwy w czerwcu i lipcu
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Semizoofag – wysysa soki roślinne z goździkowatych (chętnie z lepnicy i firletki) oraz drobne bezkręgowce o miękkim ciele
- Podobne. W Polsce występuje 9 innych gatunków z rodzaju, które w zależności od gatunku różnią się m.in. ubarwieniem czułków (jasno obrączkowane u Dicyphus annulatus), głowy i scutellum, czy też długością skrzydeł
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
- Więcej o gatunku
- Rozmieszczenie