Miridae – Tasznikowate
Znany również jako przegonik grochowiec. Ciało czarne, błyszczące, w tylnej części zagięte ku dołowi. Brak srebrzystego, bądź złotawego opylenia na pokrywach skrzydłowych. Wyróżnia się formę krótkoskrzydłą (brachypteryczną) i rzadziej notowaną makropteryczną (długoskrzydłą). Wierzchołki ud, golenie oraz czułki są żółte; tylne uda zgrubiałe, przystosowane do wykonywania skoków.
Kraków 13.07.2019 Fot. Maksymilian Syratt
Kraków 13.07.2019 Fot. Maksymilian Syratt
Lubień 14.08.2020 Fot. Maksymilian Syratt
- Status. Nierzadki; zdecydowanie liczniejszy na południu kraju
- Siedlisko. Łąki, skraje lasów, polany, przydroża, ugory
- Wymiary. Długość ciała 2-3.3 mm
- Aktywność. Lipiec-wrzesień. Zimuje jajo
- Lokalizacja. Małopolskie, świętokrzyskie
- Pokarm. Imagines i larwy wysysają soki z liści, nasion, pąków i kwiatów, najchętniej roślin z rodziny bobowatych oraz przytulii
- Podobne. Halticus luteicollis ma żółtą głowę. Bardziej podobne są rzadkie Halticus pusillus i Halticus saltator
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Maks Syratt avidal
- Uwagi 2. Identyfikacja osobnika z Krakowa Grzegorz Gierlasiński
- Więcej o gatunku
- Rozmieszczenie
Rezerwat Murawy Dobromierskie 28.06.2019 Nimfa
Rezerwat Murawy Dobromierskie 28.06.2019 Nimfa