Miridae – Tasznikowate
Ciało pokryte czarnymi, rzadkimi włoskami, zielonożółte do wręcz cytrynowego – tylko odwłok niemal zawsze zielony. Na goleniach wyraźne szczeciny, dłuższe od szerokości goleni, a ostatni człon stopy ciemny – to dwie z cech diagnostycznych rodzaju.
- Status. Nieczęsty
- Siedlisko. Zarośla, łąki, ugory, polany, wrotyczowiska, przytorza, przydroża…
- Wymiary. Samica 4-4.5 mm. Samiec 4.6-5.2 mm
- Aktywność. Czerwiec – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Soki roślinne
- Podobne. Megalocoleus molliculus
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal
- Więcej o gatunku
- Rozmieszczenie
fajny okaz, nietypowej urody. Piękny kolorek.
Trafił mi się taki fajny, choć często zdarzają się osobniki silniej wpadające w zieleń, z tego co widziałem w sieci.