Reduviidae – Zajadkowate
Ubarwienie ciała rdzawobrązowe (samica) lub ciemnobrązowe (samiec), na ogół bardzo drobno, jasno nakrapiane; boki segmentów 1-3 odwłoka są częściowo białe. Przedplecze z dwiema bruzdami po środku, a jego boki uniesione ku górze. Odwłok szeroki – jego boki tarczkowate i silnie wygięte ku górze. Przednie uda zgrubiałe – w zestawieniu z łukowato wygiętymi goleniami stanowią sprawny narząd chwytny, składający sią niczym scyzoryk. Kłujka bardzo gruba i masywna. Potrafi latać.
- Liczebność. Zdecydowanie rzadki, lokalny, bardzo sporadycznie obserwowany. Mimo to nie umieszczony na Czerwonej Liście
- Biotop. Kwietne łąki, murawy kserotermiczne, zbocza z wystawą południową, wrzosowiska, polany podleśne; gatunek termofilny, lecz nie jest wybitnie kserofilny (sucholubny)
- Wymiary. Długość ciała 7.1-8.8 mm
- Aktywność. Kwiecień – wrzesień; apogeum pojawu przypada na czerwiec i lipiec. Najpierw zimuje jako larwa, a w następnym roku jako imago
- Lokalizacja. Włochy, Austria. W Polsce wyłącznie na południu i południowym wschodzie
- Pokarm. Imagines i larwy drapieżne. Czatują na ofiarę na niskich, zwykle kwitnących na żółto roślinach; są w stanie schwytać zdobycz znacznie większą od siebie
- Podobne. U Phymata monstrosa białe są tylne segmenty odwłoka – gatunek ten występuje w regionie śródziemnomorskim. Inne chwytnice zamieszkują Nowy Świat
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Michael Knapp gernotkunz
- Rozmieszczenie