Andrenidae – Pszczolinkowate
Znana także pod nazwą pszczolinka wierzbowo-jagodnikowa. Głowa stosunkowo mała w porównaniu do innych pszczolinek, u obu płci jej szerokość znacznie przekracza jej długość. Nadustek samicy z długimi, jasnymi włoskami. Owłosienie tułowia gęste i długie, u samic żółte, u samców zwykle białosrebrzyste. Przepaski na tergitach szarawobiałe; pierwsze dwie przepaski słabiej zaznaczone, a u samców zwykle przerwane po środku.
Lubin 22.04.2019 ♀ Fot. Meadowlark
Lubin 22.04.2019 ♀ Fot. Meadowlark
Lubin 22.04.2019 ♀ Fot. Meadowlark
- Liczebność. Nierzadka, liczniejsza na południu kraju
- Biotop. Rozmaite tereny otwarte oraz ukwiecone łąki, przydroża, ugory i polany. Gniazduje w piaszczystej glebie skąpo pokrytej roślinnością
- Wymiary. Długość ciała 10-12 mm
- Aktywność. Koniec marca – czerwiec; jedno lub dwa pokolenia w sezonie
- Lokalizacja. Dolnośląskie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar, a larwy także pyłek – samice nie są wybredne przy wyborze kwiatów
- Podobne. Liczne inne pszczolinki; identyfikację wydatnie ułatwia kształt i wielkość głowy – przydatne opatrzenie
- Uwagi. Pasożytami gniazdowym są Sphecodes reticulatus, Sphecodes pellucidus i Nomada alboguttata
- Uwagi 2. Identyfikacja Darecki
- Uwagi 3. Autorka obserwacji – Meadowlark
- A.barbilabris u Meadowlark
Lubin 12.05.2020 In copula Fot. Meadowlark