Apidae – Pszczołowate
Dawniej w rodzaju Psithyrus zdegradowanym obecnie do rangi podrodzaju. Owłosienie ciała czarne z żółtą lub pomarańczową przepaską na przodzie tułowia i z białymi przepaskami na tylnych segmentach odwłoka (u samca żółte włoski również w przedniej części odwłoka, na 1-ym tergicie). Wierzchołek odwłoka samicy pokryty w części czekoladowobrązowymi włoskami. Owłosienie scutellum jaśniejsze od owłosienia śródplecza. Skrzydła przyciemnione – cecha diagnostyczna podrodzaju Psithyrus.
Słowiński Park Narodowy 20.07.2021 ♂ Fot. Magdalena Jędro
Słowiński Park Narodowy 20.07.2021 ♂ Fot. Magdalena Jędro
Słowiński Park Narodowy 20.07.2021 ♂ Fot. Magdalena Jędro
- Status. Pospolity
- Siedlisko. Wszędzie tam, gdzie znajdzie gniazda gatunku żywicielskiego, oraz kwietne łąki, polany, przydroża, murawy…
- Wymiary. Samica 18-20 mm. Samiec 12-17 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Pomorskie
- Pokarm. Nektar. Pasożytnicze larwy rozwijają się w gniazdach trzmiela gajowego Bombus lucorum. Samica nachodzi gniazdo gatunku żywicielskiego i przepędza, bądź zabija królową, sama przejmując jej rolę. Następnie niszczy znalezione jaja i larwy, po czym składa własne jaja. Robotnice opiekują się potomstwem agresorki – jeśli wyginą, samica opuszcza gniazdo i wyszukuje następne
- Podobne. Liczne inne gatunki z rodzaju, w tym Bombus vestalis, u którego owłosienie scutellum jest mniej więcej tak samo ciemne, jak owłosienie śródplecza. Bardzo podobne Bombus lucorum i Bombus terrestris różnią się m.in. nieprzyciemnionymi skrzydłami
- Uwagi. Autorka obserwacji – Magdalena Jędro
WZORY BARWNE (wg Trzmielowate Polski – T.Pawlikowski, K.Pawlikowski). Zgodę na wykorzystanie wzorów otrzymałem od profesora Tadeusza Pawlikowskiego
