Crabronidae – Grzebaczowate
Głowa czarna. Dolna granica skroni z kolcem skierowanym ku dołowi – główna cecha diagnostyczna gatunku. Przednia krawędź nadustka samca z 6 wcięciami. Nadustek samicy bez wcięć. Scutum czarne, lśniące. Scutellum (tarczka) czarne. Zatarczka czarna, lub z żółtym, poprzecznym pasem. Na odwłoku zwykle żółte plamy, których ilość, kształt i wielkość podlegają dużej zmienności osobniczej; spotyka się osobniki także o czarnym odwłoku pozbawionym plam na tergitach. Uda zwykle czarne, golenie dwubarwne.
- Liczebność. Nierzadki, lecz nieczęsto obserwowany
- Biotop. Piaskownie i wydmy śródleśne, murawy kserotermiczne, wrzosowiska, kamieniołomy, ale też leśne drogi i polany
- Wymiary. Długość ciała samicy 6-10.5 mm. Samiec 6-7.5 mm
- Aktywność. Koniec maja – połowa października
- Lokalizacja. Łódzkie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Spadź, nektar. Larwy pożerają sparaliżowane przez samice motyle, chruściki i muchówki (chętnie komary)
- Podobne. Inne grzebacze o żółto plamkowanych tergitach (Crossocerus binotatus, Mellinus arvensis i inne – w tym samica Crossocerus vagabundus różniąca się m.in. brakiem wcięć na żuwaczkach)
- Uwagi. Autor obserwacji – avidal