Crabronidae – Grzebaczowate
Poprzednio pod nazwą Ectemnius quadricinctus. Ciało czarne z bogatym żółtym rysunkiem. Na bokach przedplecza brak ostrego ząbka – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Mesonotum (śródplecze) w przedniej części poprzecznie, a w tylnej podłużnie prążkowane. Samica: długość policzków mniejsza od szerokości drugiego członu czułków; trzeci człon czułków co najwyżej 2,5 razy tak długi, jak jego szerokość w części apikalnej. Na tergitach szerokie, na ogół nierozerwane, żółte przepaski.
- Liczebność. Uznawany za pospolity
- Biotop. Skraje lasów, polany, kwietne łąki, baldachowiska, ugory. Gniazduje najchętniej w drewnie
- Wymiary. Samica 12-17 mm. Samiec 9-13.5 mm
- Aktywność. Czerwiec – sierpień/wrzesień
- Lokalizacja. Lubuskie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar, spadź. Dla larw samice łowią duże muchówki, które sparaliżowane transportują w locie – chętnie bzygowate, rączyce i bąkowate
- Podobne. Inne duże gatunki z rodzaju, zwłaszcza Ectemnius fossorius, u którego na bokach przedplecza obecny jest ząbkowaty, ostry wyrostek; pozostałe belniki można najpewniej odróżnić na podstawie braku poprzecznych prążków na śródpleczu (w celu oceny tej cechy konieczne jest dobrej jakości zdjęcie)
- Uwagi. Autorka obserwacji i identyfikacji – Lucyna Bugiera
- Więcej o gatunku