Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa czarna, tylko twarz na bokach żółta. Tułów czarny. Ubarwienie odwłoka: 1 tergit czarny, tergity 2-4 (5) czerwone lub czarne z czerwonymi, rozmytymi plamami. Dwa ostatnie tergity na ogół czarne, rzadziej w znacznej mierze czerwone. Tergity 2 i 3 ze zmarszczkami. Nogi żółtoczerwone; wierzchołki tylnych ud i goleni czarne. Czułki bardzo długie, 22-członowe. Skrzydła przezroczyste; zwierciadełko czworokątne. Pterostigma ciemna ze świetliście żółtą plamką w przedniej części. Na tylnym skrzydle żyłka 1-cu mniej więcej tej samcej długości, co żyłka cu-a.
- Liczebność. Trudna do oszacowania – ponieważ gatunek żywicielski jest pospolity, więc przypuszczalnie nie jest rzadki
- Biotop. Zarośla, skraje lasów, parki, ogrody, łąki
- Wymiary. Długość ciała 8-11 mm
- Aktywność. Maj – sierpień/wrzesień
- Lokalizacja. Lubuskie
- Pokarm. Larwy są parazytoidami larw Nematus ribesii, a być może także innych rośliniarek
- Podobne. Liczne inne podobnie ubarwione gąsieniczniki, które można odróżnić m.in na podstawie urzeźbienia tergitów, użyłkowania i kształtu zwierciadełka
- Uwagi. Autorka obserwacji i identyfikacji – Lucyna Bugiera