Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa czarna z żółtym obwiedzeniem wewnętrznych krawędzi oczu; twarz i nadustek samca intensywnie żółta. Scutum czarne z żółtymi tegulami. Scutellum u obi płci żółte. Odwłok stylikowany, u nasady żółty – poza tym czarny z żółtymi przepaskami na tergitach 1-4; u samicy przepaski te są znacznie węższe, u samca zajmują niemal całą długość tergitów. U obu płci przepaski na 3-im i 4-ym tergicie mogą zanikać. Wierzchołek odwłoka samicy z żółtymi plamkami na tergitach 5-7; wierzchołek odwłoka samca czarny. Nogi dwubarwne, żółtoczarne; tylne uda samicy całkowicie czarne. Tylne biodra samicy z żółtą plamą wierzchołkową; u samca plama ta jest jeszcze rozleglejsza, a tylne biodra silniej wydłużone – istotne cechy diagnostyczne gatunku. Tylne uda samca u ansady żółte. Czułki samicy z czarnym trzonkiem i członami wierzchołkowymi, poza tym żółte. Czułki samca czarne. Samiec wyraźnie smuklejszy od samicy. Skrzydła przezroczyste; zwierciadełko 5-kątne.
- Liczebność. Pospolity
- Biotop. Lasy, polany, zarośla, łąki
- Wymiary. Długość ciała 13-16 mm
- Aktywność. Kwiecień – wrzesień; samice najliczniejsze w kwietniu i maju, samce w czerwcu i lipcu
- Lokalizacja. Lubuskie. Występuje w całej Polsce
- Pokarm. Spadź, rosa nektar; chętnie odwiedza baldachy. Larwy są parazytoidami gąsienic wielu różnych gatunków motyli dziennych i nocnych, głównie jednak samice porażają gąsienica z rodzajów Noctua i Xestia
- Podobne. Inne, podobnie ubarwione gąsieniczniki, u których jednak nasadowa część odwłoka jest czarna; różnią się również detalami ubarwienia nóg. Samca bardzo łatwo pomylić z Ichneumon suspiciosus i Ichneumon stramentor ( w obu przypadkach tylne uda są całkowicie czarne)
- Uwagi. Autorka obserwacji i identyfikacji –Lucyna Bugiera
Rodzaj Ichneumon - Gąsienicznik