Ophion obscuratus – Sierpoń jesienny

Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Ciało smukłe, pomarańczoowczerwone. Oczy ciemne z lekko wciętymi wewnętrznymi krawędziami. Głowa wokół dobrze widocznych przyoczek bladożółta. Na wierzchniej stronie tułowia jasne smugi (barwy kości słoniowej), zwykle rozlane w szeroka plamę w tylnej części scutum. Podobnej wielkości jasna plama zajmuje niemal całą powierzchnię scutellum. Skrzydła przezroczyste; pterostigma dwubarwna – pomarańczowobrązowa z jasnymi, niemal białymi brzegami.

Kobiele Wielkie 04.10.2020 Fot. Jacek Strojny

Kobiele Wielkie 04.10.2020 Fot. Jacek Strojny

Lubuskie – październik 2020 ♀ Fot. Marek Nowacki

Lubuskie – październik 2020 ♀ Fot. Marek Nowacki

  1. Liczebność. Pospolity
  2. Biotop. Lasy, zarośla, polany, parki, ogrody
  3. Wymiary. Długość ciała 15-22 mm
  4. Aktywność. Marzec – październik; samica zimuje
  5. Lokalizacja. Lubuskie, łódzkie, mazowieckie
  6. Pokarm. Nektar. Larwy są parzytoidami gąsienic motyli szerokiego spektrum gatunków z różnych rodzin
  7. Podobne. Dzięki bladym, matowym pasom i plamom na tułowiu nietrudny do rozpoznania
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Paweł Głowacki Marek Nowacki Jacek Strojny

Warszawa 05.10.2020 Fot. Paweł Głowacki


Rodzaj Ophion - Sierpoń


avidal

Leave a Reply