Orthocentrus fulvipes

Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa czarna; twarz samicy wypukła, częściowo żółta. Oczy bez wyraźnego owłosienia. Tułów czarny, scutum lśniące. Odwłok z wierzchu czarny; 2 tergit lśniący . Pokładełko co najwyżej tak długie, jak długość nasadowego członu tylnej stopy (basitarsus).  Krętarze, uda, golenie i stopy pomarańczowe; tylne krętarze i uda zgrubiałe. Czułki jednobarwne, pomarańczowobrazowe; trzonek czułków wydłużony, lekko cylindryczny – cecha diagnostyczna rodzaju. Drugi człon czułków relatywnie krótki, od 0.9 do 1.3 razy tak długi, jak szeroki – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Skrzydła przezroczyste; zwierciadełko zamknięte.

Kraków 20.12.2019 Fot. Maksymilian Syratt

Kraków 20.12.2019 Fot. Maksymilian Syratt

  1. Liczebność. Pospolity; jeden z najliczniejszych gatunków z rodzaju
  2. Biotop. Lasy, parki, ogrody, zarośla, polany, łąki
  3. Wymiary. Długość ciała 3-5 mm. Długość przedniego skrzydła 3.4-4 mm
  4. Aktywność. ?
  5. Lokalizacja. Małopolskie
  6. Pokarm. Gatunek żywicielski nieznany. Jednak jest wielce prawdopodobne, że larwy są endoparazytoidami i koinobiontami larw i poczwarek ziemiórek z rodziny Sciaridae, lub innych larw muchówek mycetofagicznych, podobnie jak większość gatunków z rodzaju
  7. Podobne. Liczne inne gatunki z rodzaju (w Polsce jeszcze co najmniej 13), które różnią się w zależności od gatunku, m.in. owłosionymi oczami (np. Orthocentrus hirsutor), wyraźnie dłuższym pokładełkiem (Orthocentrus caudalis), otwartym zwierciadełkiem (Orthocentrus flavescens), czy dłuższym trzonkiem czułków (Orthocentrus patulus, Orthocentrus marginatus)
  8. Uwagi. Autor obserwacji – Maks Syratt
  9. Uwagi 2. Pomoc w identyfikacji Alf Tore Mjøs

avidal

Leave a Reply