Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Duży i efektowny gąsienicznik z podrodziny Ophioninae o smukłej budowie ciała. Ubarwienie od żółtobrązowego do czerwonobrązowego z czarnymi akcentami; wierzchołek odwłoka ciemny. Nogi i czułki pomarańczowe; krętarze 2 i 3 pary nóg uzbrojone w skierowane do dołu ostrogi – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Skrzydła przezroczyste; pterostigma wyraźnie wydłużona, zwierciadełko otwarte.
- Status. Rzadko obserwowany
- Siedlisko. Lasy, zarośla, parki, ogrody, polany – wszędzie tam, gdzie znajduje gatunek żywicielski
- Wymiary. Długość ciała 22-26 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie
- Pokarm. Larwy są parazytoidami gąsienic Stauropus fagi; być może porażają także gąsienice innych gatunków motyli
- Podobne. Stosunkowo charakterystyczny; inne gatunki z rodzaju nie występują w Europie
- Uwagi. Identyfikacja So Shimizu
- Uwagi 2. Autor obserwacji – avidal
- *-proponowane nazwy rodzajowa i gatunkowa