Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa i tułów czarne. Odwłok w przedniej części czerwony, w tylnej czarny. Pokładełko z zakrzywionym do spodu wierzchołkiem. Biodra, krętarze, golenie i stopy czarne. Uda w znacznej mierze czerwone; tylne uda zgrubiałe. Tylne golenie ciemnoczerwone lub brązowoczerwone – nigdy jasnoczerwone. Czułki samicy z jasną obrączką, czułki samca jednolicie ciemne. Skrzydła przezroczyste. Pterostigma dwubarwna, z jasna plama nasadową. Brak wykształconego, zamkniętego zwierciadełka.
- Liczebność. Trudna do oszacowania; zapewne pospolity
- Biotop. Głównie lasy
- Wymiary. Długość ciała 8-20 mm; zwykle 10-14 mm
- Aktywność. Kwiecień – sierpień
- Lokalizacja. Lubuskie
- Pokarm. Larwy są pasożytami zewnętrznymi larw kózek Cerambycidae – wymienia się Saperda scalaris, Saperda populnea i Arhopalus rusticus
- Podobne. Inne gąsieniczniki o zbliżonym ubarwieniu ciała. I tak np. tylne golenie u Xorides gravenhorstii są jaśniejsze, czerwone, a pokładełko prostsze
- Uwagi. Autorka obserwacji – Lucyna Bugiera