Megachilidae – Miesierkowate
Znana tez pod nazwą ścieska płatówka. Ciało czarne, pokryte złocisto-rudymi włoskami. Na tergitach 1-5 nieprzerwane przepaski ze sprasowanych, rudawych bądź białawych włosków. Tergit 6 samicy czarny, wydłużony – zza jego boków wystają rozszerzone płaty boczne sternitu 5 – budowa wierzchołka odwłoka (ogona) samicy jest istotną cechą diagnostyczna gatunku.
Okolice Warszawy – Las Bemowski 18.07.2020 ♀ Fot. Sylvester Kociniak
Okolice Warszawy – Las Bemowski 18.07.2020 ♀ Fot. Sylvester Kociniak
Okolice Warszawy – Las Bemowski 18.07.2020 ♀ Fot. Sylvester Kociniak
- Status. Rzadka, lub bardzo rzadka w całym zasięgu występowania DD
- Siedlisko. Lasy łęgowe, polany leśne, pobrzeża zbiorników wodnych, mokradła, torfowiska
- Wymiary. Samica 13-14 mm. Samiec 10-12 mm
- Aktywność. Czerwiec – sierpień; apogeum pojawu w lipcu i sierpniu
- Lokalizacja. Mazowieckie. Wcześniej wykazywana z Puszczy Kampinoskiej, Białowieży i z Pienin
- Pokarm. Nektar. Odwiedza kwiaty krwawnicy pospolitej (Lythrum salicaria), krwawnicy wąskolistnej (Lythrum hyssopifolia), świerzbnicy polnej (Knautia arvensis), czarcikęsu łąkowego (Succisa pratensis), nostrzyku białego (Melilotus albus), bukwicy zwyczajnej (Betonica officinalis), jeżyn (Rubus spp.), płesznika czerwonkowego (Pulicaria dysenterica) i kilku innych astrowatych. Larwy żywią się mieszaninę pyłku i nektaru zgromadzoną przez gatunki żywicielskie, do których zaliczają się Anthophora furcata, Megachile ligniseca, Megachile lapponica
- Podobne. Samica łatwa do identyfikacji dzięki specyficznej budowie ogona. Samce bardzo podobne do Coelioxys elongata i Coelioxys inermis; pewność identyfikacji gwarantuje analiza budowy genitaliów
- Uwagi. Identyfikacja Justyna Kierat i Villu Soon
- Uwagi 2. Autor obserwacji – Sylvester Kociniak
- Więcej o gatunku
Okolice Warszawy – Las Bemowski 18.07.2020 ♀ Widoczny charakterystyczny ogon Fot. Sylvester Kociniak
Okolice Warszawy – Las Bemowski 18.07.2020 ♀ Fot. Sylvester Kociniak