Megachilidae – Miesierkowate
Znana również jako murarka mała. Ciało czarne, lśniące. Twarz samicy z jasnymi włoskami; nadustek o delikatnie wyciętej dolnej krawędzi. Twarz samca czarna. Przepaski na odwłoku jasne, wąskie, na pierwszych dwóch tergitach przerwane po środku. Szczoteczka brzuszna biała. Nogi czarne. Apikalny człon czułków samca podgięty. Skrzydła przezroczyste, lekko przydymione; w przednim skrzydle 2 komórki kubitalne Cu.
Okuninka 17.07.2018
Okuninka 17.07.2018
Okuninka 17.07.2018
Okuninka 17.07.2018
- Liczebność. Niezbyt pospolita, lokalnie liczna
- Biotop. Ciepłe, nasłonecznione skraje lasów, murawy kserotermiczne i psammofilne, ogrody, kwietne łąki i ugory. Gniazduje zwykle w łodygach malin, jeżyn, róż, czarnych bzów, piołunów i innych roślin; rzadziej w miękkim drewnie. Gniazda składa się z 3-17 komór lęgowych rozdzielonych ściankami z liści
- Wymiary. Samica 6-9 mm. Samiec 9-10 mm
- Aktywność. Czerwiec – sierpień
- Lokalizacja. Lubelskie
- Pokarm. Nektar. Dla larw samice gromadzą zapasy pyłku i nektaru; odwiedzają głównie kwiaty bobowatych, sporadycznie także jasnotowatych
- Podobne. Liczne inne gatunki z rodziny, często większe i odmiennie ubarwione
- Uwagi. Znanymi pasożytami gniazdowymi są Gasteruption nigrescens, Stelis minuta, Stelis ornatula, Sapyga quinquepunctata
- Uwagi 2. Oznaczenie Darecki
- Uwagi 3. Autor obserwacji – avidal
Ja spotykam ją zawsze na koniczynie białej i na wyce ptasiej. To jedna z najmniejszych murarek. Świetne fotki, na tej drugiej bardzo ładnie widać typowe dla rodzaju Hoplitis bruzdy parapsydialne na śródtułowiu – dłuższe niż u większości murarek z rodzaju Osmia.
I niechaj Twój komentarz posłuży za niezbędne uzupełnienie opisu. Było tuż po deszczu, chłodno. Może właśnie dlatego sfocony osobnik nie próbował odlecieć i mogłem spokojnie działać.