Gasteruption spp. – Zadziorki

Gasteruptiidae – Zadziorkowate
Ciało smukłe. Głowa czarna. Tułów zwykle czarny (pomarańczowy np. u G.hastator), z wyraźnie uwydatnionym mesoscutum. Odwłok stylikowany, czarny – środkowe tergity lub ich krawędzie najczęściej czerwonopomarańczowe. Pokładełko u samic wyraźnie widoczne, o długości mniejszej, bądź większej od skrzydeł; wierzchołek pokładełka u niektórych gatunków czarny, u innych biały (i znów  – w zależności od gatunku to rozjaśnienie jest mniej, lub bardziej rozległe). Tylne golenie zgrubiałe w części apikalnej.
W Polsce co najmniej 14 trudnych do rozróżnienia gatunków + łatwy do rozpoznania G.hastator. Zwykle obserwowane są dwa najpospolitsze z nich: Gasteruption jaculator (pokładełko bardzo długie z białym wierzchołkiem) i Gasteruption assectator (pokładełko krótkie, czarno zakończone).

Gasteruption sp.

Przedborski PK 03.07.2018 ♂ Fot. Jacek Strojny

Widzew 24.06.2012

Łódź – Widzew 24.06.2012 ♂

Widzew 24.06.2012

Łódź – Widzew 24.06.2012 ♂

Orelec 07.08.2021 ♀ Fot. Andrzej Kucharski

  1. Liczebność. Dwa najpospolitsze gatunki są liczne, większość pozostałych obserwuje się sporadycznie na rozproszonych, często bardzo nielicznych stanowiskach (co wynika m.in. z publikacji profesora Wisniowskiego)
  2. Biotop. Łąki, ugory, polany, przytorza, piaszczyste murawy – wszędzie tam, gdzie znajdą kwiaty i gatunki żywicielskie
  3. Wymiary. Długość ciała przeciętnie 9-18 mm (G.jaculator 10-16 mm)
  4. Aktywność. Maj – wrzesień
  5. Lokalizacja. Łódzkie, świętokrzyskie, lubelskie, lubuskie, Bieszczady. Rodzaj zasiedla cały kraj, jednak niektóre gatunki są bardzo lokalne
  6. Pokarm. Nektar. Pyłek tylko sporadycznie. Larwy pasożytują w gniazdach lepiarek Colletidae i miesierek Megachilidae; pożerają jaja i larwy gospodarza, a następnie zgromadzony zapas pyłku , lub pyłku wymieszanego z nektarem
  7. Podobne. Charakterystyczne, niemniej przy braku opatrzenia można je pomylić ze szczerklinami z rodzaju Ammophila
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Michał Gałan Kamil Stajniak Jacek Strojny Andrzej Kucharski Lucyna Bugiera avidal

Najpospolitszy krajowy gatunek – Gasteruption assectator – wyróżnia się następującymi cechami:

  • głowa z widoku od góry o szerokości wyraźnie przewyższającej szerokość, z delikatnym srebrnym opyleniem
  • mesoscutum z wyraźnymi drobnymi zmarszczkami, bez jedwabistego połysku
  • na bokach tergitów 2-4 pomarańczowe, zwykle połączone grzbietowo plamy
  • pokładełko krótkie, 1-1.3 razy tak długie jak tylna goleń, bez wyraźnego oszczecenia
  • tylne golenie oraz nasadowe człony tylnych stóp (basitarsus) z białą obrączką, która może być od spodu rozerwana
  • 6 człon czułków 1.8 razy tak długi jak szeroki
  • przedostatni (preapical) człon czułków 1.5 razy tak długi jak szeroki

Poniżej samica tego gatunku

Chociszewo 01.07.2022 ♀ Fot. Lucyna Bugiera

Chociszewo 01.07.2022 ♀ Fot. Lucyna Bugiera

Chociszewo 01.07.2022 ♀ Fot. Lucyna Bugiera

Chociszewo 01.07.2022 ♀ Fot. Lucyna Bugiera


Do gatunków bliźniaczych zalicza się m.in. Gasteruption boreale i Gasteruption nigritarse – samice tych gatunków różnią się m.in. krótszym pokładełkiem i gładszą strukturą mesoscutum, samce krótszą głową. Poniżej fotografie osobników z tej grupy gatunkowej

Gasteruption species

Sandomierz 2016 ♀ Fot. Kamil Stajniak

Gasteruptuion species

Las wiączyński 23.08.2016 ♀

Lublin 03.07.2022 ♂ Fot. Michał Gałan


Y tych samic jasny wierzchołek pokładełka i białe obrączki na tylnych goleniach pozwalają podejrzewać G.jaculator

Modlica 30.07.2015

Modlica 30.07.2015 ♀

Modlica 30.07.2015

Modlica 30.07.2015 ♀


avidal

Leave a Reply