Megachilidae – Miesierkowate
Dawniej w rodzaju Hoplitis. Ciało ciemno ubarwione. Głowa i tułów pokryte żółtymi włoskami. Odwłok mniej wydłużony, niż u podobnych nożycówek z rodzaju Chelostoma. Na tergitach wąskie, żółte przepaski. Oczy czarne, lub szaroniebieskie z ciemnymi plamkami. Szczoteczka brzuszna żółta.
- Liczebność. Nierzadka
- Biotop. Łąki, polany, przydroża, przytorza, ugory, skraje lasów, ogrody; chętnie na glebach wapiennych – wszędzie tam, gdzie może znaleźć kwiaty z rodziny złożonych i muszle ślimaków, w których zakłada gniazda
- Wymiary. Długość ciała 7-9 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Łódzkie, Ponidzie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar i pyłek; odwiedza astrowate. Larwy rozwijają się wewnątrz muszli wstężyka gajowego i innych średniej wielkości ślimaków
- Podobne. Bardzo podobna Chelostoma rapunculi – a także inne nożycówki – ma smuklejszy odwłok i różni się szczegółami wymagającymi opatrzenia (m.in. ułożenie tarczki i zatarczki)
- Uwagi. Jednym z pasożytów gniazdowych jest Stelis odontopyga
- Uwagi 2. Identyfikacja Darecki
- Uwagi 3. Autor obserwacji – avidal
- Więcej o gatunku
Wymiary ma 7-9 mm, czyli należy do naszych najmniejszych murarek. Mi jeszcze jakoś nie udało się jej spotkać. Z rodzaju Osmia z tych co nie masz to obserwowałem kiedyś niveata i parietina, ale to było już kawał czasu temu i wtedy nawet nie wiedziałem jakie to gatunki, poza tym że z rodzaju Osmia. Jakbyś był czasem na Lubelszczyźnie to tam warto rozejrzeć się za rzadką Osmia bidentata, naszą najbliższą krewną spinulosa bo też z podrodzaju Hoplosmia.
O kurczę, nie wpisałem wymiarów.
Może będę na Lubelszczyźnie w wakacja. Jak nie te, to następne. W Sobiborskim PK.