Stelis breviuscula – Szmeronia wałczatkówka

Megachilidae – Miesierkowate
Znana też pod nazwą szmeronia białopaska. Ciało czarne, pokryte krótkimi włoskami. Twarz czarna u obu płci. Tylne krawędzie tergitów z wąskimi przepaskami z białych, sprasowanych włosków. Skrzydła przyciemnione; w przednim skrzydle 2 komórki kubitalne Cu.

Lubin 2021 Fot. Meadowlark

Lubin 2021 Fot. Meadowlark

Lubin 2021 Fot. Meadowlark

Lubin 2021 Fot. Meadowlark

  1. Liczebność. Rzadka i nieliczna
  2. Biotop. Łąki, murawy kserotermiczne, skraje lasów, wrzosowiska i inne ciepłe tereny otwarte; gatunek termofilny
  3. Wymiary. Długość ciała 5-7 mm
  4. Aktywność. Maj/czerwiec – sierpień
  5. Lokalizacja. Belgia, Polska – śląskie
  6. Pokarm. Nektar. Larwy są kleptopasożytami gniazdowymi żądłówek gniazdujących w drewnie – wymienia się Heriades truncorum Heriades crenulatus i Chelostoma florisomne. Larwa szmeroni najpierw wysysa jajo złożone przez samicę gospodarza, a potem pożera zgromadzone zapasy pyłku i nektaru
  7. Podobne. Inne ciemne pszczoły z wąskimi przepaskami odwłokowymi
  8. Uwagi. Identyfikacja Darecki
  9. Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Gilles San Martin Meadowlark
  10. Więcej o gatunku

Belgia 01.07.2022 Fot. Gilles San Martin

Lubin 2021 Fot. Meadowlark


avidal

Leave a Reply