Torymidae – Raniszkowate
Ciało metalicznie zielone, często z miedzisto-złocistym połyskiem, szczególnie intensywnym na odwłoku. Policzki o długości równej 0.32-0.36 średnicy oka – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Pokładełko dłuższe od reszty ciała. Uda, golenie i stopy bladożółte do kremowo białych. Tylne biodra co najwyżej 2.35 razy tak długie, jak szerokie – cecha diagnostyczna grupy gatunkowej bedeguaris. Czułki pomarańczowe w części nasadowej, poza tym czarne.
- Status. Pospolity, lecz sporadycznie obserwowany. W Polsce na całym obszarze
- Siedlisko. Lasy, ogrody, parki, polany, zarośla, murawy, tereny ruderalne
- Wymiary. Samica 2.2-5.3 mm (bez pokładełka). Samiec 1.8-4 mm
- Aktywność. Kwiecień – sierpień
- Lokalizacja. Rumunia
- Pokarm. Larwy rozwijają się w galasach gatunków z rodziny Cynipidae, są parazytoidami ich larw – wymienia się przede wszystkim Diplolepis rosae. Zdarza się także, że samice porażają larwy gąsieniczników rozwijających się w larwach galasówek – dochodzi wtedy do nadpasożytnictwa
- Podobne. Inne raniszki z grupy gatunkowej Torymus bedeguaris (odmienne proporcje długości policzków w stosunku do średnicy oka) oraz spoza niej. Gatunki spoza grupy gatunkowej można rozróżnić m.in. po detalach ubarwienia, czy po dłuższych często tylnych biodrach
- Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz