Torymidae – Raniszkowate
Ciało metalicznie zielone, często z miedzisto-złocistym połyskiem, szczególnie intensywnym na odwłoku. Policzki o długości równej 0.32-0.36 średnicy oka – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Pokładełko dłuższe od reszty ciała. Uda, golenie i stopy bladożółte do kremowo białych. Tylne biodra co najwyżej 2.35 razy tak długie, jak szerokie – cecha diagnostyczna grupy gatunkowej bedeguaris. Czułki pomarańczowe w części nasadowej, poza tym czarne.

Rumunia 14.06.2015 ♀ Fot. gernotkunz

1. Status. Pospolity, lecz sporadycznie obserwowany. W Polsce na całym obszarze
2. Siedlisko. Lasy, ogrody, parki, polany, zarośla, murawy, tereny ruderalne
3. Wymiary. Samica 2.2-5.3 mm (bez pokładełka). Samiec 1.8-4 mm
4. Aktywność. Kwiecień – sierpień
5. Lokalizacja. Rumunia
6. Pokarm. Larwy rozwijają się w galasach gatunków z rodziny Cynipidae, są parazytoidami ich larw – wymienia się przede wszystkim Diplolepis rosae. Zdarza się także, że samice porażają larwy gąsieniczników rozwijających się w larwach galasówek – dochodzi wtedy do nadpasożytnictwa
7. Podobne. Inne raniszki z grupy gatunkowej Torymus bedeguaris (odmienne proporcje długości policzków w stosunku do średnicy oka) oraz spoza niej. Gatunki spoza grupy gatunkowej można rozróżnić m.in. po detalach ubarwienia, czy po dłuższych często tylnych biodrach
8. Uwagi. Autor obserwacji – gernotkunz

avidal