Vespidae – Osowate
Głowa czarna. Nadustek samicy czarny z parą żółtych plamek bocznych o zmiennej wielkości – u niektórych osobników są bardzo rozległe, rozdzielone jedynie wąskim, czarnym polem. Nadustek samca całkowicie żółty. Między trzonkami czułków żółta plamka – u samicy wyraźna, u samca słabo zaznaczona lub brak jej w ogóle. Przednie kąty przedplecza z ostrymi ząbkami – u samicy są one żółte, u samca czarne. Scutellum czarne z parą prostokątnych w zarysie, żółtych plam, które u samca mogą zanikać. Zatarczka (postscutellum) z żółtym paskiem u samicy (może być szczątkowy); u samca zatarczka czarna. Żółta przepaska na 1-ym tergicie szeroka z wyraźnym przewężeniem po środku. Żółte przepaski obecne także na tergitach 2-3; przepaska na 4-tym tergicie zwykle również występuje, lecz jest znacznie węższa od pozostałych. Skrzydła wyraźnie przyciemnione – szczególnie intensywnie w komórce promienistej (brzeżna komórka przedwierzchołkowa, do której przylega pterostigma).
Francja 20.06.2018 ♀ Fot. Bernard Noguès
Francja 16.10.2021 ♀ Fot. Bernard Noguès
Francja 16.10.2021 ♀ Fot. Bernard Noguès
- Liczebność. Liczna miejscami, nieczęsto obserwowana
- Biotop. Łąki, murawy kserotermiczne, polany, skraje lasów, ogrody, zarośla, tereny ruderalne, ugory – preferuje ciepłe tereny otwarte, unika lasów. Gniazduje w pustych łodygach jeżyn i bzów (lub innych roślin o miękkich łodygach), w opuszczonych korytarzach owadów ksylofagicznych, oraz w rozmaitych szczelinach – np. w drewnie lub w ścianach budynków
- Wymiary. Długość ciała 7-11 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień; apogeum pojawu w czerwcu i lipcu/sierpnu
- Lokalizacja. Francja. W Polsce na całym obszarze
- Pokarm. Nektar, spadź, soki roślinne. Entomofagicznym larwom samica dostarcza gąsienice niewielkich motyli, rzadziej larwy rośliniarek i chrząszczy
- Podobne. Liczne inne gatunki z podrodziny Eumeninae – różnią się m.in. intensywnością przyciemnienia skrzydeł i kształtem przednich kątów przedplecza
- Uwagi. Autor obserwacji – Bernard Noguès
- Więcej o gatunku