Vespidae – Osowate
Znana także jako osa czerwonoplama. Nadustek u obu płci żółty z wąskim, czarnym, wrzecionowatym rysunkiem. Za oczami żółta linia; poza tym obrzeżenie oczu czarne. Policzki dobrze wykształcone. Odwłok czarny z żółtymi przepaskami poprzecznymi na tergitach; na pierwszych dwóch tergitach czerwone plamy boczne – istotna cecha diagnostyczna gatunku; plamy te mogą jednak zanikać.
- Liczebność. W Polsce zdecydowanie rzadka i sporadycznie obserwowana
- Biotop. Lasy i ich skraje, zarośla. W poszukiwaniu pokarmu zalatuje na ukwiecone łąki i inne tereny otwarte. Gniazduje nisko nad ziemią, np. wśród wystających korzeni, oraz między gałęziami do wysokości 3 metrów (jednak zwykle znacznie niżej). Sporadycznie gniazduje pod ziemią
- Wymiary. Królowa 14-17 mm. Robotnice 12-14 mm. Samce 13-15 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień. Zimę przeżywają jedynie młode królowe
- Lokalizacja. Tatry
- Pokarm. Nektar, pyłek, soki roślinne, przejrzałe owoce oraz spadź, szczególnie chętnie wydzielany przez czerwca Physokermes piceae. Dla larw robotnice łowią owady i pajęczaki
- Podobne. Inne osy różniące się m. in. deseniem na nadustku i ubarwieniem pierwszych dwóch tergitów odwłoka
- Uwagi. Znanym pasożytem gniazdowym jest osa leśnica Dolichovespula omissa
- Uwagi 2. Autor obserwacji i identyfikacji – Alek Brzozowski
- Więcej o gatunku