Microdynerus timidus – Nibolica mała

Vespidae – Osowate
Ciało czarne, nieco walcowate w zarysie. Nadustek czarny u samicy, białożółty u samca. Przedplecze samicy z dwiema białożółtymi plamami. Na tylnej krawędziach  tergitów 1 i 2 żółtobiałe przepaski. 1 tergit u samicy grubo punktowany, na bokach czerwono zabarwiony – u samca na bokach mogą się pojawiać czerwone plamki. Golenie u nasady żółte, w części apikalnej (przy stopach) zaczernione. Czułki u samców w całości czarne, także od spodu; na końcach podwinięte, ostro zakończone.

Widzew 26.06.2011

Łódź – Widzew 26.06.2011 ♀ Jedyne ujęcie, jakie udało mi się zrobić nie uwidacznia niestety wszystkich cech diagnostycznych

  1. Status. Zdecydowanie rzadka, bardzo sporadycznie obserwowana
  2. Siedlisko. Skraje lasów, parki, ogrody, łąki, ugory, polany, zręby…
  3. Wymiary. Długość ciała 4-6.5 mm
  4. Aktywność. Maj – sierpień
  5. Lokalizacja. Łódzkie
  6. Pokarm. Nektar, pyłek. Dla larw samice znoszą głównie larwy ryjkowców
  7. Podobne. W Polsce występują jeszcze trzy gatunki – Microdynerus parvulus, Microdynerus exilis i najrzadszy z nich Microdynerus longicollis. Samice łatwo odróżnić po braku zaczerwienienia na boku 1 tergitu. Samce M.parvulus wyróżniają się brakiem punktowania na 1 tergicie, a samce pozostałych dwóch gatunków żółtym od spodu trzonkiem czułków
  8. Uwagi. Autor obserwacji – avidal
  9. M.timidus w iNat

Łódź 11.02.2015

avidal

Zostaw odpowiedź