Chrysopa perla – Złotook większy

Chrysopidae – Złotookowate
Zwany też złotookiem pospolitym. Ubarwienie turkusowe. Na szczycie głowy czarna, kulista plama z wnętrzem w kolorze ciała. Wierzch i spód odwłoka z mniej lub bardziej rozległymi czarnymi plamami. Żyłki poprzeczne na skrzydłach czarne, żyłki podłużne – w tym żyłka subkostalna – zielono-niebieskie. U podstawy czułków występuje czarna obwódka. Larwa smukła, lecz stosunkowo szeroka i masywna, o smukłych żuwaczkach.

Widzew 30.04.2014

Łódź – Widzew 30.04.2014

Widzew 30.04.2014

Łódź – Widzew 30.04.2014

Łódzki Ogród Botaniczny 15.05.2015

Łódzki Ogród Botaniczny 15.05.2015

  1. Status. Pospolity i liczny
  2. Siedlisko. Lasy, parki, ogrody, zarośla, tereny ruderalne
  3. Wymiary. Długość ciała 10-12 mm. Rs 25-30 mm
  4. Aktywność. Kwiecień – wrzesień. Zimują wyrośnięte larwy (w odróżnieniu od zimujących imagines z rodzaju Chrysoperla)
  5. Lokalizacja. Łódzkie, lubuskie
  6. Pokarm. Drobne bezkręgowce o miękkim ciele, najchętniej mszyce. Również drapieżne larwy oprócz mszyc gustują w roztoczach, czerwcach, oraz jajach owadów
  7. Podobne. Większość złotooków (także tych z rodzaju Chrysoperla) pozbawiona jest czarnych wzorów na ciele, a nieliczne gatunki podobnie ubarwione można odróżnić po wzorze na głowie, czy barwie żyłek na skrzydłach. I tak – Chrysopa dorsalis ma na głowie czarny wzór w kształcie prostokąta, z prostokątnym zielonym wypełnieniem, a żyłkę kostalną ewidentnie czarną
  8. Uwagi. Samica składa jaja na liściach, na cienkich stylikach różnej długości
  9. Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Lucyna Bugiera avidal

Chociszewo 03.05.2022 Fot. Lucyna Bugiera


Maks Syratt

Leave a Reply