Erebidae
Na czarnym tle przednich skrzydeł ukosne, białożółte pasy. Tylne skrzydła czerwonopomarańczowe – na każdym z nich trzy czarne plamy różnej wielkości i odmiennego kształtu. Odwłok pomarańczowoczerwony z drobnymi, czarnymi plamkami na tergitach. Gąsienica pokryta pomarańczowymi guzkami, z których wyrastaja gęste, sztywne włoski.
- Liczebność. Rzadka VU
- Biotop. Wilgotne polany i zarośla przy ciekach wodnych, doliny rzeczne, zbocza z południowa wystawą, wąwozy; chętnie na glebach wapiennych i w półotwartych, skalistych, nasłonecznionych miejscach
- Wymiary. Rs 52-58 mm
- Okres lotu. Od lipca do początku września. Zimują młode gąsienice
- Lokalizacja. Bieszczady, podkarpackie – min. Dębica, gdzie Andrzej Trzeciak odkrył prężną, odnawiająca się co roku populację. Na Podkarpaciu i w Małopolsce lokalnie liczna. Na Wyżynie Łódzkiej nie występuje
- Pokarm. Nektar – bardzo chętnie odwiedza kwiaty sadźca konopiastego. Gąsienice żerują min. na wiciokrzewach, malinach, leszczynach, wierzbownicach, żarnowcach, jasnotach, pokrzywach
- Podobne. Łatwa do identyfikacji
- Uwagi 2. Gatunek prawnie chroniony
- Uwagi 3. Autorzy obserwacji – Andrzej Trzeciak Andrzej Kucharski
- E.quadripunctaria w bazie BioMap
- E.quadripuncaria na Lepiforum
Mnie ten gatunek nieodwracalnie kojarzy się z doliną motyli na Rodos. Setki i setki tysięcy krasnopani odsiadywały skały i drzewa. Wystarczył lada ruch czy trzask żeby całe pnie i skały zaczynały się ruszać jak przy trzęsieniu ziemi i rozbłyskały czerwienią. Niesamowite przeżycie! Szkoda że niektórzy „turyści” tylko dla zobaczenia tych motyli w locie umyślnie je płoszą i drażnią…