Hipparchia statilinus – Skalnik statilinus

Nymphalidae – Rusałkowate
Wierzchnia strona skrzydeł brunatna z dwoma czarnymi oczkami, które u samicy mogą być żółto obrzeżone. Między czarnymi oczkami znajdują się dwie białe plamki. Spodnia strona skrzydeł szara, lub brunatna.

H.statilinus

Słowiński Park Narodowy 26.07.2018 Identyfikacja Aneta Itczak

Hip.statilinus

Słowiński Park Narodowy 26.07.2018

Słowiński Park Narodowy 16.08.2021 Fot. Magdalena Jędro

Świętoszów 09.08.2013 Fot. Ryszard Orzechowski

Świętoszów 09.08.2013 Fot. Ryszard Orzechowski

  1. Liczebność. Gatunek ginący, znany z nielicznych izolowanych stanowisk w całym kraju. Nieco częstszy jedynie miejscami w pasie wydm nadmorskich VU Arek Gawroński
  2. Biotop. Bory sosnowe, wrzosowiska, wydmy nadmorskie
  3. Wymiary. Rs 42-52 mm
  4. Okres lotu. Lipiec – wrzesień. Zimują młode gąsienice
  5. Lokalizacja. Włochy, Polska – lubuskie, pomorskie. Najczęściej obserwowany w północno-zachodniej Polsce. W centralnej Polsce prawdopodobnie już wyginął
  6. Pokarm. Spadź, soki z ran na drzewach. Gąsienice żerują na trawach (zwłaszcza szczotlicha siwa i kostrzewa owcza)
  7. Podobne. Pozostałe skalniki nie mają białych plamek między oczkami na przednich skrzydłach
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Heiner Ziegler Magdalena Jędro Ryszard Orzechowski avidal
  9. H.statilinus w bazie BioMap
  10. H.statilinus na Lepiforum

Włochy 14.09.2005 Jajo Fot. Heiner Ziegler


avidal

Leave a Reply