Sesiidae – Przeziernikowate
Głowa czarna. Tułów granatowo-czarny z parą podłużnych, czerwono-pomarańczowych smug grzbietowych, które są wyraźniejsze u samców. Odwłok czarny z czerwoną przepaska zachodzącą na spodnią stronę segmentu odwłoka. Szczotka odwłokowa czarna. Czułki czarne. Skrzydła czarno opylone.
- Status. Rzadko obserwowany, lokalnie liczny. Znacznie częściej obserwowany we wschodniej i południowej części kraju NT
- Siedlisko. Lasy, zarośla, murawy kserotermiczne, ogrody; preferuje tereny suche, choć znajdowany również na wilgotnych leśnych polanach
- Wymiary. Rs 21-31 mm
- Okres lotu. Koniec maja – lipiec
- Lokalizacja. Świętokrzyskie
- Pokarm. Gąsienice żerują w korzeniach kruszyn, znacznie rzadziej śliw, nieszpułek i szakłaków
- Podobne. Inne przezierniki z czerwoną przepaską odwłokową – Synanthedon myopaeformis, Synanthedon culiciformis, Synanthedon formicaeformis, Synanthedon soffneri – u których brak czerwonych smug na wierzchniej stronie tułowia; różnią się także barwą opylenia skrzydeł
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Włodek Wypych Jacek Strojny
- Uwagi 2. Kopulacje większości przezierników obserwuje się właściwie tylko w procesie hodowli. Aby być świadkiem aktu w naturze trzeba mieć niebywałe szczęście. W 2020 moja uwagę zwróciła grupa samców latających na polanie. Jak się okazało nie bez powodu – na liściu pod nimi siedział samica z uniesionym odwłokiem i wabiła je feromonami. Po chwili jeden z adoratorów zleciał do samicy, odwrócił grzbietem do góry i para połączyła się odwłokami. Następnie samiec wykonał manewr obrotu ciała o 180 stopni – być może w ten sposób zapewnił stabilność połączenia. Inne samce niemal natychmiast odleciały. Akurat aparat odmówił dalszej współpracy i tylko dzięki uprzejmości towarzyszących mi Włodka Wypycha i Jacka Strojnego ten fascynujący moment ten został uwieczniony na fotografiach
- S.stomoxiformis na Lepiforum