Sphingidae – Zawisakowate
Przednie skrzydła z białym, lekko łukowato wygiętym pasem dochodzącym do wierzchołka skrzydła. Tylne skrzydła różowoczerwone w części nasadowej, o częściowo czarno obwiedzionych brzegach i czarnymi żyłkami na bladoróżowym tle. Odwłok z podłużną, jaśniejszą od tła smugą, szpiczasto zakończony. Wyróżnia się kilka form barwnych, których różnią się ubarwieniem od formy podstawowej w mniejszym lub większym stopniu. Gąsienica zielona, żółtozielona, brązowa, lub szaroczarna z prostym, czarnym i długim rogiem wierzchołkowym. Na 3-im segmencie para dużych, żółtozielonych plam z rozległą, czarna źrenicą; znacznie mniejsze i pozbawione źrenicy plamki znajdują się na segmencie 4-tym.
- Liczebność. Gatunek migrujący, zalatujący do Polski tylko wyjątkowo ( zwykle z Afryki przez zachodnia Europę ), znany z zaledwie kilku udokumentowanych, historycznych obserwacji – pochodzą one sprzed ponad 100 lat. Potrafi pokonywać znaczne odległości
- Biotop. Winnice, ciepłe polany, ogrody, ugory, nasłonecznione zbocza
- Wymiary. Rs 60-80 mm
- Czas lotu. Imagines aktywne od maja. W Polsce najbardziej prawdopodobne znalezienie gatunku przypada na jesień; można wtedy natknąć się na świeżo wypoczwarczone w Polsce osobniki. Gąsienice żerują od czerwca do września
- Lokalizacja. Łódzkie. Wcześniej podawany z okolic Pucka, z Gdańska, z Zielonej Góry i z opolskiego
- Pokarm. Nektar. Gąsienice żerują na winoroślach, cissusach i winnikach, winobluszczach, przytuliach, lnicach, fuksjach, boerhaviach, akacjach, wilcach i wierzbownicach; także na buraku zwyczajnym. Zjadają liście i kwiaty
- Podobne. W Polsce najłatwiej pomylić go z niemal równie rzadkim Hyles livornica
- Uwagi. Autorem obserwacji jest Jacek Strojny
- Uwagi 2. Identyfikacja Jacek Strojny, weryfikacja Jacek Kurzawa
- Więcej o gatunku